بازنمایی رابطه بین قدرت و فرهنگ دریایی در توسعه نیروی دریایی راهبردی جمهوری اسلامی ایران و سواحل مکران

اهمیت قدرت دریایی بودن ازجمله نکات قابل توجه در مباحث ارائه شده راهبردی و ژئوپلیتیکی کشورهاست و این مسئله تا به آنجا اهمیت دارد که بسیاری از اندیشمندان ژئوپلیتیکی و جغرافیای سیاسی معتقدند که بدون وجود دریا و قدرت دریایی هر کشوری به سرعت به نقطه تمایل برای تسلط دیگران تبدیل خواهد شد از سوی دیگر همواره چه در روابط اجتماعی و چه در حوزه روابط خصوصی و یا عمومی، مثل روابط اقتصادی، کار و مبادلات تجاری، یک سری اصول فرهنگی را به کار می گیریم تا رفتارمان، بر اساس آن ها شکل و معنا یابد. این همان نکته ای است که در شرایط فقدان و خلا فرهنگی، از نبود آنچه می تواند تسهیل کننده روابط خصوصی یا عمومی ما باشد، گله مند می شویم؛ گله ای که آن را این طور بیان می کنیم: باید برای هر کاری، فرهنگ انجام آن را بدانیم. تا فرهنگ این کار راندانیم، انجام آن برای ما سخت می شود. به مفهوم دیگر، در نبود فرهنگ، انجام یک کار، با مسائل عجیب و متعددی روبه رو می شود. با این تعاریف فرهنگ دریایی نیز ازنظر ماهیت، به مجموعه ای از روابط اجتماعی چه در حوزه روابط خصوصی و یا عمومی، مثل روابط اقتصادی، کار و مبادلات تجاری برمی گردد که برای بهره برداری از منافع کلان دریا به درک وسیع این روابط نیاز داریم و در نبود فرهنگ دریا، فعالیت در حوزه دریا با مسائل عجیب و ناشناخته ای روبرو خواهد شده که در تحقق اهداف کشور در مسیر توسعه دریا محور خلل ایجاد خواهد کرد. در مقاله حاضر ما به روش کتابخانه ای درصدد واکاوی رابط بین قدرت و فرهنگ در توسعه نیروی دریایی راهبردی ارتش خواهیم بود

کلیدواژه ها:

نیروی دریایی راهبردی ، توسعه ، قدرت دریایی ، فرهنگ دریایی