بررسی اجزاء و مولفه های گردشگری بر اساس مدل سیستمی لایپر (مطالعه موردی سواحل مکران)

سفر و گردشگری یکی از قدیمی ترین فعالیت های شناخته شده برای بشر است. در دوران پیش ازتاریخ، انسان برای جستجوی غذا و سرپناه به سفر می رفت. بااین حال، باگذشت زمان، سفر به یک فعالیت تفریحی تبدیل شده بود که عمدتا برای دور شدن از کارهای روزمره انجام می شد.از زمان های گذشته سواحل دارای ارزش و اهمیت خاصی بوده اند و محل رشد و شکوفایی تمدن ها و مقصد سفرهای بحری بوده است و امروزه نیز نقش و اهمیت سواحل دریا و موقعیت استراتژیک آن به لحاظ مسائل اجتماعی، اقتصادی ، سیاحتی و ...بسیار آشکار است.گردشگری را می توان به عنوان یک سیستم نام برد که به محیط های خارجی مانند محیط های اجتماعی، سیاسی، فناوری و اکولوژیکی واکنش نشان می دهد. در این مقاله به روش تحلیلی-توصیفی و با روش جمع اوری کتابخانه و اسنادی به بررسی مولفه های گردشگری سواحل مکران بر اساس مدل سیستمی لاپیر پرداخته شده و یافته ها حاکی از آن است که اجزا این سیستم؛ جاذبه، حمل ونقل، محل اقامت، امکانات بوده و مولفه های گردشگری در چهار گروه اصلی؛ انسانی، جغرافیایی، محیط زیستی و صنعتی قابل بررسی و برنامه ریزی می باشد. با توجه به ظرفیت های موجود با نگاه ویژه دولت به این منطقه ویژه میتوان ان را تبدیل به یک منطقه گردشگری ممتاز در منطقه نمود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، سیستم ، مکران ، مدل سیستمی لاپیر