راهبردهای طراحی مجموعه ورزشی با رویکرد تعاملات اجتماعی

هر تعامل افراد در دنیای امروزاز اهمیت به سزایی برخوردار می باشد. تعاملات و ارتباطات یکی ازپایه های زندگی ما انسان هاست. فضاهای شهری به ویژه در دنیای جدید آثار متفاوتی را بر کیفیت و کمیت روابط اجتماعی بر جای گذاشته است. نیاز انسان به تعامل اجتماعی در سطوح مختلف بر کسی پوشیده نیست و طراحی فضای کالبدی برای این تعامل وظیفه طراحان معمار می باشد قابلیت اجتماع پذیری فضای معماری می تواند میزان تعامل اجتماعی مابین افراد در فضا را کاهش ویا افزایش دهد و به تبع ان سبب افزایش سرمایه ی اجتماعی می شود و در نتیجه توسعه تعاملات اجتماعی شود.از آنجایی که محیط های ورزشی به عنوان مراکزی که مستیما با مردم در ارتباط اند، به منظور رشد و بقا نیازمند شناسایی و تقویت عوامل موثر در تعاملات اجتماعی هستند. بررسی و شناخت عواملی که به حضور افراد و تعامل آن ها به چنین مکان های منجر می شود، امری مهم محسوب می شود. به دلیل اینکه اماکن و فضاهای ورزشی در جهان امروز، مرکزی هستند که تعداد زیادی از مردم علاقه مند به فعالیت های ورزشی را در خود جای می دهند، باید اصول و ضوابط مدرن و فراگیر برای عمومی مراجعه کنندگان و استفاده کنندگان این اماکن پیش بینی و اعمال شود. هدف پژوهش حاضر دستیابی به اصول تعاملات اجتماعی در طراحی بهینه فضاهای ورزشی است. پژوهش حاضر با بهره گیری از روش کیفی در مراحل نظری و با ابزار گردآوری شامل مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به بررسی مفهوم تعاملات اجتماعی در معماری و طراحی فضاهای ورزشی توجه کرده است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای طراحی ، مجموعه ورزشی ، ورزش ، رویکرد تعاملات اجتماعی