بررسی اثربخشی پل های عابر پیاده درون شهری با تاکید بر زیبایی شناسی

منظر شهری در ایران به خصوص در کلان شهر ها، نظیر سایر کشور های در حال توسعه،به دلیل تحمل مدرنیزاسیون کمرنگ و فاقد نشاط و سرزندگی گردیده است .به ویژه که به دلیل انواع موانع کالبدی جدید دید از داخل به خارج شهر ،بهاین معنا که نزدیک شدن هر چه بیشتر به طبیعت و چشم اندازهای پیرامون شهر است نادیده گرفته شده امروزه عابرینپیاده بیشتر درگیر ترافیک خیابان ها هستند .یکی از راهکار های موثر برای درگیری کمتر عابرین با ترافیک خودرو استفادهاز پل های عابر پیاده است که مهم ترین مزیت آن کاهش تداخل سواره و پیاده و ایمنی حرکت عابر پیاده است.از این رواین پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به شناسایی عوامل موثر در افزایش زیبایی و منظر شهری به واسطه سازماندهی وتاثیر گذاری پل های عابر پیاده در خوانایی و بررسی بارز بودن این سازه ها پرداختیم که نتایج این تحقیق نشان داد،پل های عابر پیاده کنونی در کشور با معیارها و اصول طراحی منظر شهری مناسب نبوده و ضروری است با استفاده ازالگوهای موفق در این زمینه و همچنین استفاده از گروه های طراحی و مهندسی به طراحی و خلق نمونه هایی از پل هایعابر پیاده دست زد که بر اساس اصول و معیارهای منظر شهری مناسب تر بوده و بر ارزش و غنای محیط های شهری وزیباشناسی آن بیفزاید.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، تسهیلات ، حریم خصوصی ، طراحی شهری ، عابرین پیاده ، غیر هم سطح ، کلان شهر ، منظر شهر