بررسی وضعیت اشخاص بدون تابعیت در حقوق ایران و سوئیس

زمینه و هدف: یکی از موضوعات بسیار پراهمیت در حقوق بین الملل، موضوع افراد فاقد تابعیت است؛ چراکه تابعیت منشا برخورداری فرد از بسیاری از حقوق اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است. درصورتیکه اشخاص فاقد تابعیت باشد، به دلیل اینکه تابع هیچ دولتی نیستند و قانون ندارند تا بر احوال شخصیه آنها حکومت کند، از بسیاری از حقوق محروم هستند. روش شناسی: روش گرداوری اطلاعات این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای است. روش تحلیل داده ها، به صورت تحلیلی و توصیفی موردبررسی قرارگرفته است. یافته های و نتایج: قانون تابعیت ایران با اجازه دادن به مادران ایرانی برای انتقال تابعیت خود به فرزندانشان، گامی اساسی در جهت کاهش شکاف بین زنان و مردان در ایران که تابعیت عمدتا توسط پدران منتقل میشد برداشته است. در قانون سوئیس مسئلهای که در مورد افراد فاقد تابعیت شکل گرفته است، تفاوت افراد بدون تابعیت و بدون ملیت است.

کلیدواژه ها:

تابعیت ، اشخاص بدون تابعیت ، ایران ، سوئیس