اثر ضد دیابتی پیاز بر لوب شکمی پروستات در موش های صحرایی دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین

مقدمه: دیابت می تواند بر اسپرماتوژنز تاثیرات نامطلوبی داشته باشد. گیاه پیاز ( Allium Cepa ) حاوی آنتی اکسیدان های فراوانی است. هدف از این تحقیق، بررسی فعالیت های ضد دی ابتی عصاره هیدروالکلی دانه پیاز بر تغییرات هیستوپاتولوژیک لوب شکمی پروستات در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین اجرا گردید . مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، دیابت در حیوانات با استفاده از استرپتوزوتوسین ( STZ ؛ ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) ایجاد شد. پنجاه سر موش به طور مساوی به پنج گروه تقسیم شدند: گروه ۱ (به عنوان گروه کنترل) شامل رت های سالم بودند که آب و غذای معمولی را به مدت ۴ هفته دریافت می کردند. گروه ۲ ، کنترل دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین، گروه ۳ و ۴ موش صحرایی دیابت ی بودند که ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی دانه ی پیاز را به مدت ۴ هفته با گاواژ دریافت کردند و گروه ۵ ، حیوانات دیابتی کهاسترپتوزوتوسین به همراه انسولین را در دو ز ۳ واحد بر ۱۰۰ گرم ( ۳U/۱۰۰g ) وزن بدن دریافت کردند. در پایان این مطالعه، موش ها بیهوش شدند و لوب شکمی پروستات برداشته شد و برای مطالعات بافت شناسی پردازش گردید. سپس ، تغییرات قند خون و آسیب شناسی بافتی مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفتند. نتایج: تجویز دوزهای ۲۰۰ و ۴۰۰ م یلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی دانه ی پیاز توانست ارتفاع اپیتلیوم مجرای لوب شکمی پروستات را در موش های صحرایی دیابت ی استرپتوزوتوسین ا ز ۱.۰۰ ± ۲.۳۷ تا ۱.۱۹ ± ۶.۱۰ میکرومتر بازیابی کند. همچنین، مصرف این عصاره با دوز ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم در موش های صحرایی دیابتی دارای اثرات هیپوگلیسمی بود. نتیجه گیری: مصرف عصاره ی دانه ی پیاز می تواند اثرات زیان بار هیستوپاتولوژی استرپتوزوتوسین در لوب شکمی پروستات را در موش های دیابتی کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، عصاره ی دانه ی پیاز ، لوب شکمی پروستات ، انسولین ، تغییرات هیستوپاتولوژی