اثرمحافظتی عصاره هیدروالکلی تخم شاهی بر تغییرات هیستوپاتولوژی و مورفولوژی اپیدیدیم در موش صحرایی دیابتی

هدف: دیابت یکی از بیمار ی های متابولیک شایع و گسترده در سرتاسر جهان است. گیاهان دارویی زیادی ا ز زمان گذشته تاکنون برای درمان این بیماری بکار رفته اند. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره هیدروالکلیتخم شاه ی بر قند خون و تغییرات هیستوپاتولوژی بافت اپیدیدیم در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتویسین است. روش: در این بررسی ۵۰ رت بالغ نژاد ویستار در ۵ گروه ده تایی تقسیم شد. گروه ۱ گروه کنترل بود کهمقدار ۱ / ۰ میلی لیتر نرمال سالین را از از طریق گاواژ دریافت می کردند. گروه دوم گروه کنترل دیابتی بودند که مقدار mg/kg ۶۰ استرپتوزوتویسین را از طریق تزریق داخل صفاقی دریافت کردند و رتهای با قند خونبالاتر از ۲۵۰ mg/dl به عنوان رتهای دیابتی در نظر گرفته شد. گروه ۳ رت های دیابتی بودند که انسولین را را به مقدار سه واحد به ازای ۱۰۰ گرم وزن بد ن دریافت کردند و گروه ۴ و ۵ رت های دیابتی بودند که عصارههیدروالکلی تخم شاهی را روزانه از طریق گاواژ و به مقدار ۱ / ۰سی سی در دوزهای ۲۰۰mg/kg و ۴۰۰mg/kg دریافت نمودند. یک روز بعد از آخرین گاواژ رت ها توسط کلروفورم بیهوش شدند و نمونه ها جهت بررسی های هیستولوژیکال در محلول بوئن قرار داده شدند. نتایج: مصرف عصارهیدر والکلی تخم شاهی در دوزهای ۲۰۰mg/kg و ۴۰۰mg/kg توانست سبب افزایش ارتفاع اپیتلیوم و کاهش دانسیته حجمی بافت همبند بین مجاری شود. نتیجه گیری: این بررسی نشان میدهد که عصاره الکلی تخم شاهی یک عامل محافظتی موثر و مکمل در برابر اثرات تخریبی بیماری دیابت بر روی سیستم تناسلی جنس نر میباشد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، اپیدیدیم ، تخم شاهی ، استرپتوزوتویسین و انسولین