بررسی رابطه بین میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی با بیگانگی اجتماعی (مطالعه موردی: دانش آموزان ۱۳ تا ۱۸ سال شهر سردشت)

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی با بیگانگی اجتماعی (مطالعه موردی: دانش آموزان ۱۳-۱۸ ساله شهر سردشت) می باشد. پژوهش حاضر پیمایشی از نوع کمی و همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان ۱۳-۱۸ ساله شهر سردشت می باشد و حجم نمونه با استفاده فرمول کوکران۳۸۰ نفر که ۲۱۰ پسر و ۱۷۰ دختر بدست آمد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بیگانگی اجتماعی ملوین سیمن و استفاده از وسایل ارتباط جمعی محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق بهره گیری از نظرات متخصصان جامعه شناسی و پایایی پرسشنامه از طریق پیش آزمون در بین ۳۰ نفر و با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن ۹۵۱/۰ بدست آمد. جهت تحلیل آماری و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss نسخه ۲۱ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میزان استفاده از شبکه های ماهواره ای با بیگانگی اجتماعی دانش آموزان رابطه وجود دارد، در حالی که بین جنسیت و بیگانگی اجتماعی تفاوت معنی داری وجود ندارد، همچنین بین مشارکت در شبکه های اجتماعی و استفاده از فناوری اطلاعات با بیگانگی اجتماعی رابطه ای وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

بیگانگی اجتماعی ، وسایل ارتباط جمعی ، شبکه های اجتماعی ، دانش آموزان