بررسی تاثیر نماد های ایرانی (ایوان) در معماری معاصر (نمونه موردی دوره جمهوری اسلامی)

ایوان در معماری سنتی از دیرباز مورد استفاده قرارگرفته است. ایوان تنها یک اندام کالبدی نبوده است و درپشت زمینه آن اصولی مانند جنبه های زیبایی شناسانه، اقلیمی، عملکردی و .... نیز جریان دارد. در این مقاله به بازخوانی ایوان در معماری معاصر پرداخته و بررسی نقش آن در معماری ایران و همچنین تاثیرگذاری آن و سنجش بهره وریش در دوران کنونی پرداخته است. از این رهگذر به شناخت ریشه های ایوان به لحاظ معنایی و نمادشناسی پرداخته و همچنین تاریخچه پیدایش ایوان در معماری ایران و بالاخص معماری دوران جمهوری اسلامی پرداخته می شود و در مرحله بعد به تاکید استفاده جمهوری اسلامی به نمادهای اسلامی و ایرانی و بهره وری آن می نگرد، چرا که دغدغه معماران پس از انقلاب آشتی دادن سنت با مباحث و تحولات معماری مدرن بوده است و این خصوصیت بیشتر در کارها و اندیشه های فارغ التحصیلان دانشگاه تهران دیده می شود، این نقش به خاطر حمایت های چند وجهی سران و دولتمردان نظام جمهوری اسلامی پررنگتر از معماران پیشگام در این زمینه است و در آخر هم به بررسی و تحلیل تاثیر آن در معماری معاصر پرداخته میشود. در این مقاله اطلاعات با استفاده ازروش کتابخانه ای و بررسی میدانی گردآوری شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، ایوان ، جمهوری اسلامی ، معماری معاصر ، نماد ، فضای نیمه باز ، کالبد.