بررسی ربا و رباخواری

کلمه ربا در لغت به معنای زیادی یا زیاد شدن است و در معنای فقهی و شرعی فزونی است که در ازای مالی دریافت می شود. ربا نوعی دارا شدن بلا جهت مال است که در دین اسلام ممنوع و حرام می باشد. حرمت ربا بر پایه عقل و خرد استوار است. از نظر حقوقی با توجه به مواد ۱۹۰و۲۱۷ قانون مدنی معاملات ربوی بله دلیل نامشروع بودن باطل می باشد و یکی از موضوعات مجرمانه ای که از بعد از انقلاب اسلامی وارد حقوق موضوعه ایران شد بزه ربا می باشد که از زمره جرایم عمدی و برای تحقق آن سوء نیت عام و خاص لازم است. ربا به قرضی و معاملی تقسیم می شود در ربای قرضی بدهکار متعهد می شود هنگام پرداخت قرض شرط اضافه ای را علاوه بر اصل قرض برای طلبکار انجام دهد و در ربای معاملی دو شی هم جنس از اشیای مکیل یا موزون مورد معامله قرار گرفته و معامله به شرط اضافه از همان جنس باشد مانند یک کیلوگرم جو در برابر دو کیلوگرم جو.

کلیدواژه ها:

ربا ، زیادی ، ربای قرضی ، ربای معاملی