بازتوانی آسیب دیدگان اجتماعی در جرم شناسی

امروزه با گسترش انقلاب صنعتی و بزرگ شدن دامنه نیازمندی های انسان و به دنبال آن احساس ناکامی و محرومیت از خواسته ها، موجب گسترش و بروز آسیب های اجتماعی مختلفی شده که برخی گروه ها و افراد در معرض این آسیب ها قرار می گیرند و به عنوان آسیب دیدگان اجتماعی شناخته شده اند. بزه دیدگان آسیب های اجتماعی که پس از تحمل جرم از حالت عادی خارج شده اند و توان جسمی، عاطفی و روانی خود را از دست داده اند، باید مورد بازتوانی قرار گیرند.به تعبیر دیگر، مسائلی چون ترمیم آسیب های جسمی، روانی و عاطفی، موضوعاتی است که می توان در در درمان آن ها به کار آید .براین اساس در جرم شناسی، بازتوانی این آسیب دیدگان از طریق تدابیر کیفری و در مواردی تدابیر غیر کیفری مورد توجه قرار می گیرد. به عبارتی، این بزه دیدگاه نیازمند اقدامات و حمایت های کیفری و غیر کیفری می باشند این اقدامات تنها محدود به تلاش های دستگاه قضایی و فعالیت هایی شامل افراد و گروه ها نمی شود بلکه هم حوزه عمومی و هم حوزه خصوصی را نیز در بر می گیرد .در پژوهش حاضر به روش تحلیلی – توصیفی به بررسی بازتوانی آسیب دیدگان اجتماعی در جرم شناسی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

بازتوانی ، آسیب دیدگان اجتماعی ، جرم شناسی ، پیش گیری از جرم.