مقایسه زاویه ناهنجاری سر به جلو در طلبه های مرد سطح یک و سطح سه حوزه علمیه شهرستان بجنورد

مقدمه: یکی از شایع ترین حالت های معیوب ستون فقرات گردنی، جلو آمدگی سر است که ممکن است در اثر وضعیت نامناسب بدنی از جمله قرار گرفتن طولانی مدت سر، گردن و شانه ها در وضعیت نامناسب حین کارهای روزمره و در طی تحصیل به وجود آید لذا هدف از تحقیق حاضر مقایسه زاویه ناهنجاری سر به جلو در طلبه های مرد سطح یک و سطح سه حوزه علمیه شهرستان بجنورد بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، تعداد ۴۴ نفر از طلاب مرد حوزه علمیه شهرستان بجنورد، از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات مربوط به طلبه های مرد از پرسش نامه اطلاعات فردی و برای اندازه گیری زاویه سر به جلو از گونیامتر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح (P<۰/۰۵) استفاده شد.بحث: میانگین زاویه سر به جلو در طلبه های سطح یک (۲۴/۶±۲۲/۲۵) و طلبه های سطح سه (۲۶/۷±۹۵/۰۱) درجه بود. تفاوت معناداری در میانگین زاویه سر به جلو هر دو گروه مشاهده شد (P<۰/۰۵)؛ همچنین میانگین مدت زمان مطالعه، طلبه های سطح یک (۴/۲±۱۰/۰۲) و طلبه های سطح سه (۶/۲±۳۰/۳۵) ساعت بود که رابطه معنی داری بین ساعات مطالعه با سر به جلو وجود دارد .(P<۰/۰۵)نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که طلبه های سطح سه نسبت به طلبه های سطح یک دارای زاویه سر به جلوی بیشتری بودند و این مساله ضرورت توجه به این افراد و اقدامات پیش گیری کننده، اصلاحی و درمانی را بیان می کند.

کلیدواژه ها:

زاویه کرانیوورتبرال ، طلبه های مرد ، حوزه علمیه ، سطح تحصیلات