بررسی نقش تمرین های ورزشی و تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط با ایمونولوژی بدن در بیماران مبتلا به ویروس کرونا

امروزه جهان در حال مقابله با بحران کرونا و تغییرات ایجاد شده توسط آن است. شیوع ویروس کرونا، بعد از جنگ جهانی دوم، بزرگترین بحران جهانی به حساب میآید .همه گیری ویروس کرونا چالشی بسیار جدی برای تمامی جوامع به وجود آورده است زیرا موجب دگرگونی در تعاملات اجتماعی افراد و سبک زندگی آنها شده است .هر روز انسانها در معرض تعداد زیادی پاتوژن قرار دارند که این پاتوژنها عامل عفونت هستند و به شکل باکتری، ویروسها، قارچها، انگلها و یا سموم وجود دارند. هر بار که یک فرد شیئی را لمس کرده، غذایی را مصرف کرده و یا با مواد زیستی در تماس قرار میگیرد، خود را در معرض خطر عفونت قرار میدهد. خوشبختانه انسان دارای یک سیستم ایمنی بسیار پیشرفته است که قادر به شناسایی، هدفگیری و حذف عوامل مضر است. پس از قرار گرفتن در معرض یک پاتوژن مضر، سیستم ایمنی مقاوم در برابر این خطرات ایجاد می شود. به عنوان مثال، یک واکسن شکلی فعال یا غیر فعال از یک ویروس یا سم است که به منظور ساخت ایمنی به داخل بدن تزریق میشود. بسیاری از بیماریهای التهابی ناشی از پاسخ های غیر طبیعی یا ناکافی سیستم ایمنی هستند. فعالیت ورزشی در حال تبدیل شدن به درمان برای التهاب مزمن است، که مبتنی بر بسیاری از حالت های بیماری است. تجزیه و تحلیل دقیق، بر اساس شواهد موجود، این احتمال را ایجاد میکند که فعالیت ورزشی کم تا متوسط، که ممکن است بتواند نتایج پاتولوژیک را بهبود ببخشد و به عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک کند.فعالیت ورزشی منظم و متعادل ایمنی ضد باکتری و ضد ویروسی را بهبود می بخشد، التهاب را کاهش و پیری ایمنی را به تاخیر می اندازد. سازگاری عملکرد سیستم ایمنی بدن به نوع و مدت فعالیت ورزشی بستگی دارد و در نهایت به کل وضعیت سلامتی فرد کمک می کند. مطالعات اپیدمیولوژیکی، از آنجا که از نظر جسمی فعال هستند، به جای کم تحرکی، به مدیریت و محدود کردن پیامدهای عفونت کمک میکند، فعالیت ورزشی منظم و پاسخ ایمنی بهتر به عوامل بیماریزای تنفسی مانند آنفلوانزای فصلی یا کرونا را مرتبط میکند .به نظر میرسد فعالیت ورزشی به عنوان مداخله کمکی برای بهبود پاسخ سیستم ایمنی به صورت موثر به ویژه در افراد کم تحرک، با افزایش ایمونوگلوبولین پیشنهاد شود.در این میان، دیدگاه های متفاوتی درباره اجرای فعالیتهای ورزشی ارائه شده است که هر یک به طور متفاوتی به مزایا و معایب فعالیت ورزشی در این دوران پرداختهاند. مرور پژوهشهای پیشین درباره فعالیت ورزشی و سیستم ایمنی نشان میدهد که انتخاب نوع، شدت و مدت زمان فعالیت ورزشی تعیین کننده مسیر سازندگی یا تخریب گری آن است، چراکه فعالیتهای ورزشی شدید با دوره های بازیافت کوتاه میتوانند به صورت تصاعدی موجب تضعیف عملکرد سیستم ایمنی شده و افزایش خطر ابتلا به کووید-۱۹ را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

کووید-۱۹ ، کروناویروس ، فعالیت ورزشی