وضعیت حضانت طفل در اجتماع ولی قهری و مادر

ولایت قهری و حضانت دو تاسیس مهم حقوقی هستند که برگرفته از فقه امامیه می باشند که با ماهیت دو گانه ی حق ، تکلیف ، ابزار حمایت ، نگاهداری و تربیت اطفال به عنوان یکی از آسیب پذیرترین و سرنوشت سازترین اقشار جامعه محسوب می شود.این نهادها با وجود برخورداری از برخی مشابهت ها ، هر کدام شرایط و گستره ای دارند که به جدایی مفهومی و حقوقی آن ها منجر شده است.حقوق و تکالیف ولی قهری که در اصطلاح حقوقی عام و گسترده است اما در صورت اجتماع با حضانت مادر دارای برخی از محدودیت ها می گردد و رسیدگی به امور غیر مالی بر عهده وی نیست هر چند که امکان نظارت بر آن ها وجود دارد و هم چنان نیز در صورت اجتماع با حضانت اذن در نکاح به ولی قهری تعلق دارد و علاوه بر آن وی کلیه امور مالی که به مصلحت کودک می باشد را می تواند انجام دهد ، مشروط بر آن که غبطه صغیر رعایت شود.اعمال وی نافذ است و البته در صورتی که مصلحت طفل را رعایت ننماید ، عزل می گردد و از تصرف در اموال صغیر منع می شود.به واقع فقهای اسلام اختیارات گسترده ای را برای ولی قهری محسوب نموده اند و آن چه که روشن است این موضوع است که دامنه ی گستردگی این اختیارات محدود به رعایت غبطه و مصلحت طفل است.از طرفی حقوق و تکالیف مادر در حضانت از طفل در صورت اجتماع با ولی قهری موجبات ایجاد چالش هایی می شود چرا که گستره حضانت در حال حاضر بسیار گسترده تر از قبل است و تنها نگهداری نمی باشد بلکه وظیفه تربیت ، رشد استعدادها ، یادگیری علوم و....نیز بر عهده فرد حاضر است.با توجه به اهمیت مباحث این مقاله با عنوان وضعیت حضانت طفل در اجتماع ولی قهری و مادر با روش توصیفی و تحلیلی و منابع کتابخانه ای نگارش شده است.

کلیدواژه ها:

حق ، تکلیف ، ولی قهری ، حضانت ، طفل