تاثیر تمرین ذهنی بر عملکرد ورزشی دارت در دانش آموزان ابتدایی خراسان جنوبی

تمرین ذهنی به عنوان یکی از مهارتهای روانی که بسیار مورد توجه محققان نیز واقع شده است مفهوم تصویرسازی ذهنی را به ما القا می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین ذهنی بر عملکرد ورزشی دارت در دانش آموزان ابتدایی استان خراسان جنوبی است. همچنین این پژوهش که از نوع تحقیقات میدانی است و نمونه آماری آن نیز بصورت تصادفی در دسترس انتخاب شده است، شامل ۴۴ نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی میشود نمونه ها در ۴ گروه ۱۱ نفری (کنترل، تمرین فیزیکی، تمرین ذهنی درونی، تمرین ذهنی بیرونی) قرار گرفتند، به گونه ای که هر گروه نیز تمرین پرتاب دارت را دارد. بعد از آن هر گروه به صورت جداگانه تمرینهای منتخب دارت بطور یکسان را طی ۱۰ جلسه و در طول ۲ هفته انجام دادند. نتایج پژوهش نشان داد میزان پیشرفت دانش آموزانی که تمرین فیزیکی را انجام میدادند ۵ امتیاز بوده است در حالیکه این مقدار برای دانش آموزانی که تمرین ذهنی دورنی را انجام دادند ۲ بود همچنین میزان پیشرفت برای دانش آموزان گروه تمرین ذهنی بیرونی ۱/۷ و برای گروه کنترل این میزان پیشرفت برابر با ۰/۸ است. لذا میتوان نتیجه گرفت میزان پیشرفت برای تمامی دانش آموزان صورت گرفته است که بیشترین آن برای دانش آموزان تمرین فیزیکی و کمترین آن برای دانش آموزان تمرین بیرونی بوده است و اختلاف معناداری میان تمرین ذهنی بیرونی و دورنی مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

تمرین ذهنی درونی و بیرونی ، تمرین فیزیکی ، کنترل ، تصویر سازی ذهنی