بررسی میزان امنیت در محلات شهری با تاکید بر عامل اختلاط کاربری

محلات مسکونی با ساختار کالبدی و کارکرد اجتماعیاش عرصه مطلوبی برای رشد و بالندگی جامعه است و با توجه با این ویژگی باید بتواند محیط امن و سالم را فراهم کند. یکی از راه های برقراری امنیت از طریق مداخلات در کالبد شهرهاست و البته مهمتر از کالبد هر مکانی روح غالب بر آن مکان است که ناشی از روابط اجتماعی و مردمی است که به یکدیگر وابسته هستند. امنیت، ارتباط مستقیمی با فضا و ساخت و ساز شهری دارد. لذا بررسی جنبه های کیفی و کمی امنیتی، چه از لحاظ کالبدی و چه از لحاظ اجتماعی در داخل هر یک از فضاهای شهری امری ضروری است. ارزیابی الگوی اختلاط کاربری زمین در محلات شهری امروزه با گسترش پارادایم هایی چون شهر فشرده، رشد هوشمند و نوشهرگرایی، کاربرد اختلاط کاربری زمین شهری- به عنوان یکی از اصول مهم این پارادایم ها- در شهرسازی کشورهای پیشرفته گسترش یافته است و محققان مختلف سعی در گسترش ادبیات موضوع و روشهای ارزیابی کاربری زمین بر اساس مفهوم اختلاط کاربری داشته اند. مفهوم اختلاط کاربری به آن کاربری ها و فعالیتهایی اشاره دارد که در یک فضای محدود در ارتباط با هم هستند و بر یکدیگر تاثیر میگذارند. یکی از علایق پژوهشگران حوزه ی کاربری اراضی شهری سنجش مناسب میزان اختلاط کاربری ها بوده است و سعی شده با استفاده از شاخصهایی درجهی اختلاط و تنوع کاربریها را در سطح بخشهای مختلف یک شهر بسنجند. هدف از این پژوهش، جستجوی معیارهای کالبدی و معنایی در فضاهای شهری به منظور یافتن راهکارهایی جهت افزایش حس امنیت در این محلات شهری میباشد.

کلیدواژه ها:

امنیت شهری محلات کاربری زمین ، کاربری مختلط