بررسی مسایل اجتماعی و فرهنگی در بوستان سعدی و دیوان شعرمیرزاحبیب خراسانی

ایران مهد ادب، فرهنگ و سجایای اخلاقی است. توجه به لزوم اخلاق از دیرباز مورد توجه شاعران و نویسندگان بوده است. در این میان شاعرانی بودند که با تکیه به نکات اخلاقی و اجتماعی به عنوان یک جامعه شناس به اجتماع اطراف خود نگاه میکردند. سعدی از آن دسته شاعرانی است که در این حیطه، گوی سبقت را از همطرازان خود ربوده است. او همچون جامعه شناسی آگاه به ریشه یابی آسیبهای اجتماعی می پردازد و آموزه های خود را به زبانی ساده برای اقشار مختلف مردم بیان میکند. در این پژوهش قواعد اجتماعی و فرهنگی مورد تاکید سعدی بررسی شده است. بنیانهای فکری سعدی در سه اصل انسان، حقو عدالت و دولت استوار است. او بر آرمانهایی چون صلح، تساهل، عدالت و برابری حقوق انسانی تاکید می ورزد. او مردم را به مشارکت بیشتر در امور حکومتو حاکمان را به رعایت حقوق مردم ترغیب میکند . یکی از پربسامدترین موضوعات در زمینه ی فرهنگی و اجتماعی آثار سعدی، بشردوستی است.این مقاله، به مطالعه ی زندگی نامه ودیوان میرزا حبیب خراسانی می پردازد.با توجه به مرجعیت دینی میرزا حبیب، تعداد اشعار مذهبی وی نسبت به اشعار متفرقه کمتر از حد انتظار است. شادی در شعر او به طرز معناداری محسوس است و مرثیه در شعر او جایی ندارد. همچنین به راه و رسم عارفان و حتی شدیدتر از بسیاری از آنان به ظواهر شرع تاخته است؛ امری که درباره ی یک مرجع تقلید شگفت می نماید.

کلیدواژه ها:

میرزا حبیب خراسانی ، شعر عصر قاجار ، ، قواعد اجتماعی ، جامعه شناسی ، سعدی