پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن، شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم و ششم شهر قیدار بود که با استفاده از فرمول تاباکینگ ۸۵ نفر با روش نمونهگیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (۲۰۰۴)، خودکارآمدی تحصیلی مورگان و همکاران ( ۱۹۸۴)، اشتیاق تحصیلی اسکاوفیلی و همکاران (۲۰۰۲) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل عاملی و ضریب رگرسیون) استفاده شد. یافته ها نشان دادند که بین احساس تعلق به مدرسه و مولفه های آن با اشتیاق تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت .(p≥ ۰/۰۵) همچنین بین خودکارامدی و مولفه های آن با اشتیاق تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت .(p≥ ۰/۰۵) نتایج ضریب رگرسیون نیز نشان داد که خودکارامدی تحصیلی پیشبینی کننده قویتری برای اشتیاق تحصیلی بود .(p ≥۰/۰۵)

کلیدواژه ها:

احساس تعلق به مدرسه ، خودکارامدی تحصیلی ، اشتیاق تحصیلی.