بررسی رابطه بکارگیری روش های فعال (روش مشارکتی) توسط معلمان با افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بکارگیری روش های فعال تدریس۱ توسط معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته است. روش پژوهش در این مطالعه از نوع توصیفی -پیمایشی می باشد . جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پایه ششم شهرستان بهشهر در سال تحصیلی -۱۴۰۱ ۱۴۰۲ می باشد. حجم نمونه از طریق جدول کرجسیBمورگان۲۱۲۰ نفر می باشد و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده می باشد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته با روایی محاسبه شده و یایایی۰/۸۰ می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی سوالات پژوهش از آزمون اسپیرمن۳ استفاده شده است . نتایج حاصله نشان داد که بین میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان زمانی که از روش مشارکتی استفاده می شود نسبت به روش سنتی تفاوت معنادار برقرار است و رابطه مثبت میان پیشرفت تحصیلی و روش مشارکتی وجود دارد. بنابراین می توان اذعان نمود که روش تدریس مشارکتی می تواند به عنوان یک رویکرد مناسب در آموزش درس تفکر و پژوهش مورد استفاده قرار بگیرد و نقش ویژه ای در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فعال ، روش مشارکتی ، پیشرفت تحصیلی ، تفکر و پژوهش ، معلم ، دانش آموزان