جمعیت و توسعه

توسعه فرآیندی است که ظرفیت های تولیدی و خدماتی جامعه را با تکیه بر علوم و تکنولوژی نو و درونزا گسترش می دهد. بنابراین مبنای توسعه ،تکامل علوم و کاربرد آن است وچون این فرآیند تنها به دست انسان محقق می شود بنا براین انسان هم هدف توسعه وهم عامل ایجاد آن تلقی می شود .با توجه به اینکه انسان عامل اولیه و اصلی هر گونه پیشرفت در جامعه است و میزان پیشرفت نیز با سلامت جسمی ،روانی و اجتماعی و توان فکری انسانها ارتباط مستقیم دارد. رشد بی رویه جمعیت موجب عدم بکارگیری کامل و مناسب نیروی انسانی ،ناتوانی نظام اقتصادی ونیز مشکل جدی و دست و پاگیر در مسیر توسعه تلقی می شود .طی سالهای اخیر رشد بی رویه جمعیت در کشور نقش زیادی در بهره برداری نامتعادل از منابع طبیعی و زیست محیطی داشته است .افزایش رشد جمعیت بدون رشد بخش های مولد ،باعث کاهش سرانه تولید نا خالص داخلی ،کاهش سرمایه گذاری ،کاهش پس انداز و افزایش بیکاری شده است که مجموعه این عوامل می تواند در روند توسعه اخلال ایجاد کند .از سویی دیگر توزیع ناموزون جمعیت و فعالیت ها در پهنه سرزمین یکی دیگر از چالش های اساسی پیش روی توسعه است .قرن بیستم، آبستن نظریاتی مختلف در باب توسعه است. درباره این نظریات، میزان اعتبار آنها و پیامدهایشان، سخن، بسیار رفته است. دیگر آن که در توسعه به اموری مختلف توجه کرده اند و رابطه آنها را با توسعه سنجیده اند. از جمله این امور، »جمعیت« است که برنامه ریزان توسعه، اگر شناخت درستی از آن و پیامدهایش نداشته باشند، نمی توانند به الگویی مناسب برای توسعه دست یابند.روش تحقیق از نوع اسنادی (مروری )وباتوجه به منابع ثانویه جمع آوری گردیده است در این تحقیق ما با همان توسعه متعارف و مادی سروکار داریم. و تلاش میکنیم به این سوال پاسخ دهیم که بین جمعیت و توسعه چه رابطهای وجود دارد؟ آیا کمیت و کیفیت جمعیت بر توسعه تاثیر دارد؟

کلیدواژه ها:

جمعیت ، توسعه ، رشد جمعیت ، پیشرفت