بررسی رابطه رفتارهای نوآورانه معلمان با اثر بخشی سازمانی مدارس

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی رفتارهای نوآورانه معلمان با اثر بخشی سازمانی مدارس ابتدائی شهرستان همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدائی شهرستان همدان به تعداد ۱۸۷۹ نفر بود و از این تعداد ۳۲۰ نفر طبق جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه رفتارهای نوآورانه معلمان جانسون (۲۰۰۰) و اثر بخشی سازمانی هریسون (۲۰۰۸) استفاده گردید. برای روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی با بهره گیری از دیدگاه متخصصان و برای سنجش پایایی پرسشنامه ها ضریب آلفای کرونباخ به کار گرفته شد. ضریب پایایی برای پرسشنامه رفتارهای نوآورانه و اثر بخشی سازمانی مدارس به ترتیب ۰/۹۳۲ و ۰/۹۶۳ برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وضعیت رفتارهای نوآورانه و اثر بخشی سازمانی مدارس از دیدگاه معلمان در مدارس ابتدائی دولتی و غیر دولتی شهرستان همدان بالاتر از سطح متوسط بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین رفتارهای نوآورانه معلمان و اثر بخشی سازمانی مدارس رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مولفه های تولید و ارتقاء ایده هم در مدارس ابتدایی دولتی و هم در مدارس ابتدایی غیردولتی در پیشبینی اثر بخشی سازمانی مدارس موثر بودند.

کلیدواژه ها:

رفتارهای نوآورانه معلمان ، اثربخشی سازمانی ، مدارس ابتدائی .