چگونه توانستم مشکل ناخن جویدن و استرس را در یکی از دانش آموزانم بهبود بخشم ؟

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 991

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EBRCCONF02_583

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1402

چکیده مقاله:

جویدن ناخن یکی از عادات کودکان است که والدین را بسیار ناراحت و کلافه می کند . تحقیقات نشان می دهد که تقریبا ۳۸ درصد کودکان ۴ ۶ ساله ناخن هایشان را می جوند.این عادت تا ۱۰ سالگی به اوج خود می رسد و در مواردی تا ۶۰ درصد کودکان افزایش می یابد. همچنین بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۴ و۱۳ ساله است. ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود می رسد. جالب این که تقریبا ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۱۰ ۲۰ درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ می کنند.اینجانب … دارای … سال سابقه تدریس در مقطع… میباشم. شاکر خداوند مهربانی هستم که لطفش را هیچوقت از بنده اش دریغ نمی ورزد و افتخار میکنم که بتوانم راهرو و ادامه دهنده راه انبیا و اولیای الهی باشم و نور دانش و توانایی را در این دانش آموزان میهن اسلامی شعله ور نمایم. در هفته های اول سال تحصیلی ... .. متوجه دانش آموزی به نام علی شدم که دائما در حال جویدن ناخن بود. علی دانش آموزی به ظاهر ساکت، اما درونی طوفانی و متلاطم داشت. لذا مشاهده ی این وضعیت برایم خوشایند نبود. به خدا توکل کردم و از او خواستم تا با کمکش مشکل بنده ی معصوماش را برطرف نمایم. در این زمینه در عوامل به وجود آورنده مشکل علی چند فرضیه مطرح شد؟ برای پیدا کردن جوابهای فرضیه شروع به گردآوری اطلاعات کردم که علت اصلی اختلاف والدین و درگیری آنها بود که علی برای آرام کردن خود و ابراز آن به ناخن جویدن روی آورده است، برای اصلاح رفتار آن اقداماتی از قبیل از ۱ جلسه مشاوره با خانواده ۲ مسئولیت دادن و شرکت دادن علی در کارها و فعالیتهای گروهی ۳ جلسه مشاوره با انجمن اولیاء و شورای دانش آموزی ۴ معرفی علی به مرکز مشاوره شهرستان نهاوند انجام گرفت که نتیجه آن باعث شد که علی عادت بد ناخن جویدن را کنار بگذارد و خودش هم به این مساله پی برد که ناخن جویدن راهی برای حل مشکل نمیتواند باشد باید با فکر کردن و تلاش و کمک گرفتن از بزرگترها به حل مشکل خود بپردازد.

نویسندگان

سمیرا زارع ده آبادی

کارشناس آموزش ابتدایی دانشگاه ازاد اسلامی بندرعباس