تحلیلی بر نقش آموزش و پرورش در برون رفت از چالشهای زیست محیطی مجتمع های زیستی ایران

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 206

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EBRCCONF02_093

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1402

چکیده مقاله:

در دو قرن اخیر فعالیت های انسان پیامدهای جبران ناپذیری بر محیط زیست و منابع طبیعی گذاشته است. به موازات افزایش فعالیت های انسانی و تاثیرات آنها ، مخاطرات و تاثرات ناشی از آنها نیز افزایش یافته است. همچنان که شدت و اهمیت تهدیدات علیه منابع زمینی و سیستم های طبیعی و انسانی جهان افزایش یافته است نیاز به آموزش گسترده و همه جانبه افراد در برابر مسئولیتی که در برابر محیط زیستشان دارند بیشتر احساس می شود؛ رویکرد های مختلفی برای رسیدن به تعادل وپایداری ارائه شده است، یکی از این رویکرد ها توسعه اکولوژیک است. با مطرح شدن مباحث توسعه پایدار در سطح جهانی و رویکردهای آن به ویژه در حوزه محیطی، افقهای جدیدی برای مدیران و برنامه ریزان شهری گشوده شده است. رویکرد اکولوژیک، رویکردی است جامع و یکپارچه که تمامی اهداف و ابعاد توسعه شهری را با محور قرار دادن پایداری محیطی، توسعه اقتصادی و عدالت اجتماعی مطرح می سازد. هدف این مقاله، بررسی تاثیر آموزش و پرورش برآگاهی بخشی نسبت به مشکلات زیست محیطی مجتمع های زیستی کشور و راه حل هایی است که میتواند ما را در دستیابی به این مهم یاری کند. پژوهش حاضراز نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی - تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و تحلیل محتوا بوده است. نتایج نشان می دهد در حال حاضر تاکید ویژهای روی آموزشهای زیست محیطی و سواد زیست محیطی شهروندان در کشورهای مختلف در سطح دنیا می شود و نظریه پردازان مطرح این حوزه روی مولفه های کالبدی، اجتماعی، زیست محیطی، اقتصادی و منظر شهری تاکید داشته اند؛ در این بین شاخص های تنوع و اختلاط کاربری، کاهش آلودگی هوا، مشارکت اجتماعی وحمایت از تامین نیازهای اجتماعی به صورت محلی همراه با عدالت اجتماعی،آموزش زیست محیطی و سواد زیست محیطی شهروندان، حمل و نقل پیاده، دوچرخه و عمومی، اقتصاد خودکفا محور به صورت محلی همراه با کشاورزی شهری و مشاغل سبز، صرفه جویی در مصرف مواد و انرژی، توجه به فضای سبز شهری، ساختمان و مدارس شایسته، تمرکززدایی مدیریتی، تفکیک و بازیافت زباله و استفاده مجدد از مواد مورد تاکید همگی آنها بوده است. در این بین آموزش و پرورش در راستای نیل به اهداف فوق میتواند نقش کلیدی داشته باشد و زمینه دستیابی به زیرساخت های اجتماعی این رویکرد را می تواند فراهم بیاورد.

نویسندگان

ابراهیم براتی

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دبیر دبیرستان های شهر اصفهان

آسیه عابدی جزینی

دبیر علوم اجتماعی مدارس شهرستان خمینی شهر