نقش واسطه ای خودکارآمدی در رابطه بین هوش هیجانی و خودشکوفایی تحصیلی دانش آموزان شهر مرودشت

هدف از پژوهش حاضر نقش واسطه ای خودکارآمدی در رابطه بین هوش هیجانی و خودشکوفایی تحصیلی دانش آموزان شهر مرودشت بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ شهر مرودشت بود. حجم نمونه نیز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای ۳۶۰ نفر بود که از طریق پرسشنامه خودکارآمدی بندورا، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری- گریوز و پرسشنامه خودشکوفایی گنجه ای مورد سنجش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و در دو سطح توصیف و استنباط بود. از شاخص های امار توصیفی میانگین و انحراف معیار و از روشهای آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مدل مفروض با استفاده از روش بارون و کنی استفاده شد. نتایج حاصل گویای نقش واسطه ای خودکارآمدی در رابطه بین هوش هیجانی و خودشکوفایی تحصیلی دانش آموزان شهر مرودشت بود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، هوش هیجانی و خودشکوفایی تحصیلی