اهمیت آموزش مهارتهای زندگی در مدارس و تاثیر آن درسلامت جسمی و روانی دانش آموزان

آموزش مهارتهای زندگی در سال ۱۹۷۹ و با اقدامات آقای دکتر گیلبرت بوتوین آغاز شد. وی در این سال یک مجموعه آموزش مهارتهای زندگی برای دانش آموزان کلاس هفتم تا نهم تدوین نمود که با استقبال فراوان متخصصان بهداشت روان مواجه گردید. این برنامه آموزشی به نوجوانان یاد می داد که چگونه با استفاده از مهارتهای رفتار جرات مندانه، تصمیم گیری و تفکر نقاد در مقابل وسوسه یا پیشنهاد سوء مصرف مواد از سوی همسالان مقاومت کنند هدف. بوتوین طراحی یک برنامه ی واحد پیشگیری اولیه بود. مطالعات بعدی نشان داده آموزش مهارتهای زندگی در صورتی به نتایج مورد نظر ختم شود که همه ی مهارت ها به فرد آموخته شود . (شولمن، ۱۳۸۶) کودکان و نوجوانان به سبب بی تجربگی و نا آگاهی از مهارت های بازدارنده ، تسهیل کننده و اصلاحی بیشتر در معرض آسیبهای جدی درونی و اجتماعی هستند دانش آموزانی که مهارت های مقابله با موقعیتهای تنش زا را ندارند به نوعی مقهور آنها خواهند شد و بدین ترتیب مستعد اختلالات روانی عاطفی افسردگی، اضطراب و احتمالا مصرف مواد مخدر و رفتارهای ضد اجتماعی خواهند شد این دانش آموزان در فرایند تصمیم گیری نیز دچار مشکل می شوند. آموزش مهارت های زندگی نوعی کوشش است که در سایه ی آن نوجوانان ترغیب می شوند تا خلاقیت خود را به کار گیرند و به طور خودجوش راههای موثر را برای حل تعارضات و مشکلات زندگی خود .یابند به نظر می رسد آموزش مهارتهای زندگی گام موثری در این جهت باشد که استعدادها و توانمندی های دانش آموزان بکار گرفته شود تا خود فعالانه سر نوشت خویش را بدست گیرند و انتخاب گر باشند .ضمن اا فرایند خود باوری در نوجوانان مسیر درست خود را طیکرده و نوجوان ضمن استفاده ی درست از مهارت ها، مسئولیت اعمال و احساسات خود را می پذیرد.( و مهارت های لازم را برای اتخاذ تصمیم های مهم زندگی کسب می کند.(شعاری نژاد. ۱۳۸۱

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، مهارت های زندگی ، کودکان ، دانش آموزان ، مدرسه