تاثیرات خانواده و والدین بر چگونگی تعلیم و تربیت دانش آموزان و آماده سازی آن ها برای تحصیل

خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که فرد در آن پا به عرصه زندگی میگذارد و اولین پایه های تربیت و تعلیم در آن گذارده میشود. وجود محبت و عاطفه در خانواده رمز سعادت و خوشبختی انسان است و کلید بسیاری از مشکلات و راه جلب احترام و رعایت حقوق دیگران است. عاطفه، عشق و محبت به فرزندان، میتواند اراده متزلزل و روح آشفته آنان را درمان کند و آنان را به زندگی سعادتمند و موفق امیدوار سازد. لذا برای تربیت و پرورش درست فرزندان، باید محیطی ایجاد کرد که در آن درگیری و اختلافی نباشد. محبت و صداقت، ایمان و عشق به خوبیها، صمیمیت، وحدت و اتحاد میتواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد. بسیاری از مربیان تعلیم و تربیت، روانشناسان، جامعه شناسان و… منشاء بسیاری از مشکلات رفتاری اجتماعی دانشآموزان را ناشی از رفتارهای موجود در خانه میدانند. روابط نادرست عاطفی پدر و مادر، ناسازگاری بین اعضای خانواده، افراط و تفریط در حمایت و مراقبت، عدم توجه و نظارت بر دوستان و معاشران فرزندان و… از مسائل مهمی هستند که نقش اساسی در شکست تحصیلی آنان دارد. فقیر و غنی، تحصیلکرده و بیسواد، مذهبی و غیرمذهبی بودن خانواده و خیلی از مسائل دیگر در شخصیت کودکان تاثیر میگذارد.نهاد آموزش و پرورش، مهمترین و موثرترین نظام پرورش و رشد شخصیت نوجوانان و جوانان است. ضرورت توجه به رشد شخصیت آدمی و اهمیت پرورش تن و روان دانش آموزان موجب شده است که این مساله مهم به عنوان یکی از کارکردهای اساسی نظام آموزش و پرورش به حساب آید، و در صورتی اهداف عالی تعلیم و تربیت تحقق مییابد که هماهنگی با دیگر نهادهای اجتماعی از جمله خانواده به وجود آید.

کلیدواژه ها:

خانواده ، تعلیم ، تربیت ، فرزندان