بررسی امکان مدیریت غیر متمرکز در نظام اموزشی ایران

نظام آموزشی مرکب از مجموعه سازمانها و افرادی است که وظایف و روابط متقابلی بر عهده دارند و برای هدف هایمشترکی فعالیت کنند. شکل گیری روابط و کنشهای متقابل میان سازمانها و افراد ، تابع ساختار سازمانی و شیوه مدیریتآن است. بدین منظور یکی از مدل های سازمانی متمرکز یا نامتمرکز و یا ترکیبی از این دو نیمه متمرکز را متناسب باشرایط و نوع روابط متقابل برمی گزینند .بطور کلی متمرکز ساختن ساختار عبارت است از ادغام دو یا چند نظام تحتهدایت یک سازمان نظارتی واحد و نامتمرکز کردن ساختار، عبارت است از تقسیم و تفکیک یک نظا م به دو یا چند نظاممستقل که هر یک سازمان کنترل کننده ویژه خود را دارند. در سازمان های آموزشی که در آن اغلب اختیارات تصمیمگیری در دست مدیران بالاترین رده ی سازمانی است ، سازمان متمرکز )مرکز مدار( و سازمان های آموزشی که در آناختیارات تصمیم گیری در رده های مختلف پراکنده شده است ، سازمان نامتمرکز )پراکنده مرکز( نامیده می شود .جهان حاضر در برگیرنده اقوام و فرهنگهای گوناگون است که آموز ش دانش آموزا ن این فرهنگها، پیچیدگی ها ی فراواندارد اینکه کشور ایران جامعه ای متشکل از تکثر فرهنگی است واقعیتی غیر قابل تردید است و همچنین در قانون اساسیایران بر زمینه پذیرش قومیتها همبستگی ملی و رعایت تفاوتهای زبانی تاکید شده است؛ بنابراین باید از تفاوتهای فرهنگیبه وجد آییم نه اینکه آنها را بیگانه تلقی کنیم؛ زیرا نادیده گرفتن کثرت فرهنگی از عواملی است که وحدت ملی و اسلامیایران را به خطر می اندازد بر این اساس شواهد پژوهشی در خصوص روابط بین فرهنگها، بیانگر برتری فرهنگ فارس درمقایسه با فرهنگهای کرد، ترک و بوده است یوسفی ) ۱۳۸۰ (. در واقع این عدم توجه باعث از بین رفتن ارزشهای بومیشده است واقعیت این است که شناخت نیازهای محلی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است؛ بنابراین هدف این پژوهش بررسی» الزامات روی آوردن به برنامه درسی چند فرهنگی در تعلیم ایران و همچنین با ارائه مستنداتی در پی این است که بایدیبودن تو جه به کثرت گرایی فرهنگی در برنامه را نشان دهد.