الگوی پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای شناختی و مدیریت هیجان در دانش آموزان ابتدایی : نقش واسطه ای انگیزه پیشرفت

پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای شناختی و مدیریت هیجان در دانش آموزان ابتدایی با نقش واسطه ای انگیزه پیشرفت انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم و ششم ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و روش نمونه گیری، خوشه ای تصادفی و حجم نمونه ۵۰۶ نفر بوده است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های اهمال کاری سواری (۱۳۹۰) انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۷۰) تنظیم هیجان گرانفسکی و همکاران (۲۰۰۳) راهبردهای شناحتی داوسون و مک اینری (۲۰۰۴) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اجرای روش معادله ساختاری نرم افزار اس پی اس اس و لیزرل بکار گرفته شد. یافته های مطالعه نشان داد داده ها با مدل طراحی شده از برازش مطلوب برخوردار است. متغیرهای پژوهش با ۰/۴۹ R_ و ۰/۵۷ به ترتیب می تواند انگیزه پیشرفت و اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی کند. به عبارتی نتایج بیانگر آن بود که راهبردهای شناختی و راهبردهای مدیریت هیجان به صورت مستقیم و غیرمستقیم با میانجی گری انگیزه پیشرفت بر اهمال کاری اثرگذار است. بنابراین این سازه ها می توانند از فاکتورهای مهمی در پیش بینی اهمال کاری و به تبع آن موفقیت تحصیلی دانش آموزان باشند. در پایان، یافته ها با توجه به نتیجه تحقیقات قبلی و پایه های نظری مورد تبیین و نتیجه گیری قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، راهبردهای شناختی ، راهبردهای مدیریت هیجان ، انگیزه پیشرفت