افزایص آبگریزی سطحی غطاهای متخلخل الیاف توخالی پلی وینیلیدن فلوراید با ۲-پرفلوروآلکیل اتانول بروش پوشش دهی جهت تقطیر غشایی پساب رنگی

غشاهای الیاف توخالی پلی وینیلیدن فلوراید (PVDF) به روش جداسازی فازی با غیرحلال در این پژوهش تولید شده اند. از روش پوشش دهی غوطه وری با -۲پرفلورو آلکیل اتانول (ZONYL) بمنظور افزایش آبگریزی سطحی غشاها استفاده شده است. غشاها در یک سیستم تقطیر غشایی با فاصله هوایی (AGMD) بمنظور تصفیه پساب رنگی استفاده شده اند. ساختار غشاهای پوشش داده شده و بدون پوشش با تست های تصاویر میکروسکوپ نیروی اتمی، تست تراوایی نیتروژن، فشار مرطوب شدن و اندازه گیری زاویه تماس سطحی بررسی شده اند. تصاویر میکروسکوپی نشان داد که غشای پوشش داده شده دارای زبری سطحی کمتر نسبت به غشای ساده می باشد که تایید کننده تشکیل یک لایه پوششی یکنواخت می باشد. نتایج تست تراوایی گازی نشان داد که غشای پوشش داده شده دارای متوسط اندازه روزنه سطحی ۲۷ نانومتر و تخلخل سطحی می باشد. بدلیل تشکیل یک لایه پوشش آبگریز زاویه تماس سطحی تقریبی ۱۰۷ درجه و فشار مرطوب شدن ۶۵۰ کیلوپاسکل برای غشا پوشش داده شده بدست آمده است. در عملیات تقطیر غشایی برای حدود ۳۰۰ دقیقه غشای پوشش داده شده شار آب پایدار تقریبی ۱۶ kg/m ۲ h و میزان پس زنی تقریبی %۹۷ رنگدانه نشان داد. خاصیت رسوبگزاری سطحی غشای پوشش داده شده کاهش یافت و میزان درصد بازیابی شار تراوایی % ۸۴ بدست آمده است. بنابراین غشای توسعه یافته PVDF-ZONYL می تواند گزینه ای اقتصادی برای یک فرایند تقطیر غشایی طولانی مدت باشد.

کلیدواژه ها:

غشای ریز متخلخل الیاف تو خالی PVDF ، -۲پرفلورو آلکیل اتانول ، تقطیر غشایی با فاصله هوایی ، تصفیه پساب رنگی.