مقایسه اثربخشی "آموزش تاب آوری" و "آموزش روانشناسی مثبت نگر" بر بهزیستی روانشناختی و بخشش بین فردی مادران افراد مبتلا به اختلال ملال جنسیتی
محل انتشار: مجله مدیریت ارتقای سلامت، دوره: 12، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 204
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-12-2_006
تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: ارتقاء بخشش و بهزیستی روانشناختی کمک زیادی به سازگاری و ارتقاء کیفیت زندگی مادران افراد دارای ملال جنسیتی میکند. به همین جهت، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش تابآوری و آموزش روانشناسی مثبتنگر بر بهزیستی روانشناختی و بخشش بینفردی مادران دارای فرزند مبتلا به ملال جنسیتی اجرا شد.
روش کار: مطالعه از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال ملال جنسیتی در شهر اصفهان در زمستان ۱۴۰۰ و بهار ۱۴۰۱ بودند، و گروه نمونه ۴۵ نفر از این مادران بودند که به صورت هدفمند انتخاب و سپس بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. دادهها از طریق فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف و سیاهه بخشش بینفردی احتشام زاده و همکاران جمعآوری شد. آموزش تابآوری و آموزش روانشناسی مثبتنگر هر یک طی ۹ جلسه ۹۵ دقیقهای اجرا و گروه کنترل آموزشی دریافت ننمود. دادهها از طریق روشهای تحلیل خی دو، تحلیل واریانس اندازههای تکرار شده و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروههای آزمایش و کنترل در متغیرهای سن فرزند، سن مادر، تحصیلات مادر و شغل مادر با یکدیگر دارای تفاوت معنادار نیستند (۰۵/۰P). مقایسه گروه ها نشان داد دو آموزش از نظر اثربخشی بر بهزیستی روانشناختی و بخشش بینفردی دارای تفاوت معنادار نیستند (۰۵/۰ نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اثربخشی آموزش تابآوری و آموزش روانشناسی مثبتنگر بر افزایش بهزیستی روانشناختی و بخشش بینفردی مادران افراد دارای ملال جنسیتی بود. بنابراین متخصصان و درمانگران میتوانند از این دو نوع آموزش برای کمک به ارتقاء بهزیستی روانشناختی و بخشش بینفردی مادران این افراد استفاده نمایند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دلارام بدیعی
Department of Psychology, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan), Isfahan, Iran.
محسن گل پرور
Department of Psychology, School of Psychology and Educational Sciences, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
اصغر آقایی
Department of Psychology, School of Psychology and Educational Sciences, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :