An Investigation of Child Abused Based on Religious Believes and Self-Esteem of Mothers of Children in ۳-۶ years of old in Tehran Province

مقدمه: کودک آزاری پدیده ای است که در جوامع مختلف روی می دهد. عوامل مختلفی از جمله خانواده درپیدایش این مسئله دخالت دارند با توجه به نقش والدین در شیوع کودک آزاری و پیامدهای منفی آن، هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه کودک آزاری با باورهای دینی و عزت نفس مادران کودکان ۳-۶ساله بود. روش: روش پژوهش به صورت کمی، غیرآزمایشی و از نوع علی مقایسه ای میباشد. جامعه آماری شامل کودکان پیش از دبستان شهر تهران و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۲۲۵نفر (۱۳۰دختر، ۹۵پسر) ازکودکان در دامنه سنی ۳-۶ساله تعیین و بر اساس روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای انجام شده است.در این مطالعه از پرسشنامه های عزت نفس کوپراسمیت،۱۹۶۷و باورهای دینی گلاک واستارک،۱۹۶۵وپرسشنامه کودک آزاری استفاده شد. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم افزار spss۲۳ تحلیل گردید. یافته ها: یافتههای این پژوهش نشان داد که کودک آزاری روانی با مولفه مناسکی همبستگی منفی و معناداری دارد و رابطه این مولفه از کودک آزاری با نمره کل باورهای دینی نیز منفی و معنادار است. همچنین نتایج تحلیل واریانس رگرسیون چندگانه نشان داد که کودک آزاری از روی عزت نفس قابل پیش بینی است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، کودک آزاری با میزان عزت نفس قابل پیش بینی است. هرچه عزت نفس افزایش می یابد کودک آزاری کاهش می یابد. لذا با آموزش میتوان جهت پیشگیری از کودک آزاری عزت نفس را در مادران افزایش داد. تحکیم باورهای دینی نیز بعد مناسکی میتواند مانع آزار روانی کودکان شود

کلیدواژه ها:

Child abuse ، Mothers ، Self-esteem ، Religious Believes ، کودک آزاری- مادران- عزت نفس- باورهای دینی