خودکشی و جایگاه آن در حقوق کیفری ایران

خودکشی نوعی قتل نفس همراه با وحدت قاتل و مقتول است. انتحار از دیدگاه اسلام حرام بوده و ادله آن شامل کتاب، سنت و اجماع است و برای مرتکب، کیفر اخروی وعده داده شده است. معاونت در خودکشی نیز از دیدگاه حقوق جزای اسلام، اعانت بر اثم، محسوب می شود و مرتکب آن مستوجب تعزیر است. در حقوق جزای ایران، خودکشی و شروع به آن جرم نیست و از آنجا که قانونگذار ایران از نظریه «مجرمیت عاریه ای» استفاده کرده است، معاونت در خودکشی هم جرم نبوده و قابل کیفر نیست. ازنظر حقوق کیفری، خودکشی در زمره قتل ها قرار می گیرد. این نوع قتل که انتحار هم نامگذاری می شود، زمانی به وقوع می پیوندد که مرتکب جرم یا قاتل، مفعول جرم یا مقتول باشد. به عبارت فقهی هر گاه منجی علیه یا بزه دیده قتل، خود قاتل باشد، خودکشی حادث شده است. این مقاله که بصورت توصیفی تحلیلی می باشد با استفاده از مقالات و اسناد کتابخانه ای معتبر به بررسی خودکشی و جایگاه آن در حقوق کیفری ایران پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، حقوق کیفری ، قتل ، حقوق جزا