اختلال اضطراب اجتماعی دانش آموزان و راهکارهای کاهش آن

هدف پژوهش حاضر بررسی اختلال اضطراب اجتماعی دانش آموزان و راهکارهای کاهش آن می باشد. روش تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و در زمره ی تحقیقات کاربردی می باشد. اختلالات اضطرابی، از متداولترین اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان در سنین مدرسه بوده است، اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان (فوبی اجتماعی) صرفا ترس از دوستی یا تعامل با دوستان نیست. اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان با ترس شدید از موقعیت های اجتماعی تشخیص داده می شود. موقعیت هایی که در آن، کودک ممکن است توسط دیگران مورد قضاوت یا بررسی دقیق قرار گیرد و در ضمن کودکانی که اختلاف اضطراب اجتماعی دارند دارای علائمی از قبیل ترس از بلند خواندن و جواب دادن به سوالات در کلاس، ترس از حرف زدن با دیگر کودکان، ترس از ایستادن جلوی کلاس، ترس از حرف زدن با بزرگسالان، ترس از فعالیت های فوق برنامه مانند ورزش و موسیقی، ترس از سفارش دادن غذا، ترس از رفتن به تولد و جشن، ترس از مهمان و ترس از قضاوت شدن توسط دیگران دارند . نتایج نشان داده که اختلال اضطراب اجتماعی در کودک می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود و بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی، اعتماد به نفس و سایر زمینه های عملکرد تاثیر منفی می گذارد و یکی از گروه هایی که در کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان جایگاهی مهم و انکارناپذیر دارند، معلمان و مسئولان مدرسه هستند که می توانند نقشی موثر در جهت بهبود این دانش آموزان و پیشگیری از مشکلات احتمالی در آینده داشته باشند، با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد شده است که آموزش و پرورش، برای راه حل های درمان و پیشگیری بپردازد و با برگزاری کارگاه های آموزشی و دوره های ضمن خدمت جهت آموزش روش های کارآمد و مطالب مرتبط به معلمان، بتواند گامی موثر در راستای ارتقای یادگیری دانش آموزان، افزایش بازدهی در کلاس درس و تحقق اهداف آموزشی بردارد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، اختلال ، اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان ، راهکارهای کاهش آن