تصویرسازی در شعر شهرام پارسا مطلق

تصویرسازی اصطلاحی که در ادبیات و نقد ادبی جدید همان واژه ی ایماژ اروپاییان و نوعی آفرینش هنری است که شاعر با تصاویر، تشبیه ، استعاره، مجاز، تشخیص و پارادوکس دنیای تازه ای را می آفریند .شعر شهرام پارسا مطلق در نهایت ایجاز و با تصاویری جاندار و زنده، مضامین بزرگی را خلق کرده است . شعری که هم روایی است و هم تصویری و تلفیق این دو با هم توانسته نوعی تشخص را به همراه داشته باشد. هر کلمه در این شعرها نقشی شاعرانه و منحصر به فرد را در کلیت و ساختار ارگانیک شعر بر عهده دارد. در این مقاله که به شیوهی توصیفی - تحلیلی انجام گرفته ، نویسندگان در صدد تبیین تصویرسازی در شعرهای شهرام پارسا مطلق هستند تا به این پرسش ها پاسخ دهند: تصویرسازی شعر پارسا مطلق چگونه است ؟ صورخیال به کار رفته در شعرهای این شاعر چیست و کدام نوع کاربرد بیشتری دارد؟ تشبیه ، استعاره، تشخیص ، پارادوکس در شعر پارسا مطلق از نتایج پژوهش حاضر می باشد.

کلیدواژه ها:

تصویرسازی ، تخیل ، تشبیه ، استعاره.