بررسی مضامین شعر مددی

ادب غنایی ، یکی از گونه های ادبی است که از دیرباز در میراث مکتوب ادب فارسی جایگاهی شایسته و در آثار منظوم و منثور فارسی ، جلوههای گوناگون داشته است که بیان نرم و لطیف عواطف و احساسات شخصی شاعر است و به عشق ، دوستی ها، رنج ها، نامرادی ها و هر چه روح آدمی را متاثر می کند با شور و حرارت می پردازد. در این مقاله که به شیوه توصیفی - تحلیلی انجام گرفته ، نویسندگان در صدد تبیین اندیشه و عقیده حسینعلی مددی هستند تا به این پرسش ها پاسخ دهند: جهانبینی شعر مددی چگونه است ؟ ازانواع مضامین غنایی در شعر خود بهره برده است و کدام نوع کاربرد بیشتری دارد؟ حسینعلی مددی کتاب کلیله و دمنه نصرالله منشی ، یکی از شاهکارهای نثر فارسی را به شعر درآورده است . هدف داستانها و حکایات کلیله و دمنه نتایج اخلاقی و پند و اندرز می باشد. علاوه بر حکایات و تمثیلات کلیله و دمنه که مددی به شعر درآورده، اشعاری نیز در زمینه ادبیات تعلیمی ( پند واندرز )، وصف ، شکوائیه ، مناجات، مدح، عرفان سروده است .

کلیدواژه ها:

مددی ، نعت ، توصیف ، پند واندرز ، تمثیل