مدیریت استراتژیک انرژی های تجدید پذیر تابشی در معماری

زمینه و هدف: از آنجایی که انرژی های نو و تجدید پذیری هم چون انرژی خورشیدی در ایران دارای پتانسیل بالایی برای استحصال و استفاده از آنها جهت تولید برق هستند، امروزه بسیاری از طراحان ساختمانی می کوشند تا هرچه بیشتر از انرژی های طبیعی در معماری بناها استفاده کنند و این انرژی ها را جهت مصارف خانگی ذخیره سازی نمایند. بنابراین، این مطالعه به روش مروری و با ارزیابی تاریخی متون به منظور بررسی مدیریت استراتژیک انرژی های تجدید پذیر تابشی در معماری انجام گرفت. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع مروری است، به این صورت که با ارزیابی تاریخی متون و مطالعات انجام شده در خصوص فرآیند های ذخیره سازی انرژی های تجدید پذیر تابشی و نقش موقیعت جغرافیایی و جهت احداث بناها در آسایش حراراتی، فرضیات و سوالات پژوهش مورد آزمون و پاسخ قرار گرفته و در نهایت به ارایه برنامه مدیریت استراتژک انرژی های تجدید پذیر تابشی در معماری و ارایه راهکارها و برنامه های تسهیل کننده پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک ، معماری ، انرژی تجدید پذیر