تاثیر شیفت کاری بر عملکرد شناختی پرستاران

زمینه و هدف: شیفت کاری می تواند بر سلامت جسمی و روانی ، کیفیت زندگی ، بهرهوری و عملکرد شغلی افراد تاثیر منفی بگذارد؛ با این وجود، مشاغل شیفتی یک نیاز ویژه برای خدمات مراقبت های بهداشتی به ویژه در بیمارستانها است که مراقبت مداوم از بیماران را تضمین می کند. بنابراین ، پژوهش حاضر با هدف تاثیر شیفت کاری در عملکرد شناختی پرستاران انجام شد.ابزار و روشها: این پژوهش از طرحهای شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون بدون گروه کنترل بود؛ در این پژوهش ۳۰ پرستار ۲۵ تا ۴۵ ساله شامل (۲۱ زن، ۹ مرد) از بیمارستان امام علی زابل که شاخص توده بدنی مناسب و حجم کاری یکسان داشتند، در سال ۱۴۰۱ با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. عملکرد شناختی پرستاران با مقیاس ارزیابی شناختی واحد روانپزشکی - عصبی (NUCOG) در سه شیفت کاری (صبح ، بعدازظهر و شب ) اندازه گیری شد. برای از بین بردن اثر یادگیری، فاصله زمانی یک هفته پس از هر شیفت درنظر گرفته شد و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر یک طرفه تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که شیفت کاری در عملکرد شناختی پرستاران، به ویژه در شیفت شب اثرگذار است ؛ اثر تعاملی تجربه کاری پرستاران با شیفت کاری در عملکرد شناختی اثر معناداری نداشت ولی اثر تعاملی جنسیت با شیفت کاری در عملکرد شناختی پرستاران معنادار بود.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیفت کاری می تواند بر عملکرد شناختی (توجه ، دیداری - فضایی ، حافظه ، کارکرد اجرایی و زبان) در پرستاران تاثیر بگذارد و این تاثیر در شیفت شب برجسته تر بود. بنابراین ، کار در خارج از ساعات معمول روزانه نیاز به توجه و مراقبت بیش تری دارد و به بیمارستانها و کلینیک های شبانه روزی پیشنهاد می شود تا اقدامات لازم را در جهت مراقبت از پرستاران خود به عمل آورند.

کلیدواژه ها:

شیفت کاری ، عملکرد شناختی ، پرستاران