بررسی موقعیت و فرم مهاربندی های قائم بر ضریب رفتار سازه های فولادی مرتفع مجهز به سیستم کمربند خرپایی، با تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی

مطالعه حاضر برروی نوع خاصی از اسکلت فولادی با اتصالات جوشی و مجهز به کمربند خرپایی در طبقهآخر و همچنین در طبقات میانی انجام گرفته است . سازه های مرتفع مجهز به سیستم کمربند خرپایی (Outrigger Braced Structures)، با درگیر کردن کل سازه پیرامون، یک روش اساسی در حل مسئله واژگونی محسوب شده و در محدوده ۴۰ الی ۶۰ طبقه، دارای بازدهی بیشتری نسبت به سازه قاب مهاربندی شده می باشند. در این تحقیق، ابتدا روش محاسبه ضریب رفتار و عوامل موثر بر آن مورد بررسی اجمالیقرار گرفته است . سپس تعداد ۵ مدل دو بعدی ( شامل ۲۰ الی ۶۰ طبقه ) مجهز به کمربند خرپایی درترازهای مختلف سقف و طبقات میانی، که در سه گروه ۵ تایی، بتفکیک شامل بادبندهای V=۲, X=۱ و Λ -۳ ، Λ، مدلسازی شده و بتفکیک نوع زمین و شتاب مبنای طرح، مدلهای مزبور بر اساس آیین نامه ۲۸۰۰ طراحی شده اند. در مرحله بعد، با استفاده از شتابنگاشت های ثبت شده بر روی زمینهای نوع ۱، ۲ و ۳، پس از نرمال سازی آنها به مقدار Sa=۰.۲۵g و Sa=۰.۳۵g تعداد زیاذی تحلیل تاریخچه زمانی خطی و غیرخطی ( بتفکیک برای سه نوع زمین و شتاب های لرزه ای مختلف ) بر روی مدل های مزبور انجام گرفته است. سپس با انجام تحلیل رانشی مدی (Modal Push–over Analysis) و بررسی منحنی های بدست آمده برای مدل های مورد مطالعه، مقادیر ضرایب شکل پذیری و افزایش مقاومت و در نهایت مقادیر ضریب رفتار، بتفکیک برای هر گروه با فرم بادبندی مورد نظر محاسبه شده و تاثیر فرمهای مختلف بر روی ضریب رفتار مورد مطالعه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تحلیل غیر خطی ، تحلیل رانشی مدی ، ضریب رفتار ، کمربند خرپایی