حق بر آب در پرتو رویه قضایی دادگاه اروپایی حقوق بشر

حق بر آب که در تفسیر عام شماره ۱۵ مصوب ۲۰۰۲ کمیته حقوق اجتماعی بیان شده است مهمترین سندی است که جهت فهم مبانی حقوقی و رابطه این حق با دیگر حقوق اقتصادی و اجتماعی مطرح شده است و در پرتو ماده۱۲ میثاق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حق بر آب را به صراحت به رسمیت شناخته است. حق بر آب سالم به عنوان یکی از موضوعات محیط زیستی به افراد این حق را می دهد که آب سالم را به اندازه کافی، ایمن، قابل قبول و مقرون به صرفه برای استفاده شخصی و خانگی به دست بیاورند. دادگاه اروپایی حقوق بشر از زمان تاسیس خود نقش مهمی در تحول و پیشرفت حقوق بین الملل بر عهده دارد.این مقاله به روش توصیفی تحلیلی نگارش شده و سوال اصلی که این مقاله به دنبال پاسخ به آن می باشد اینست که: رویه قضایی دادگاه اروپایی حقوق بشری در موضوع حق بر آب چیست؟این پژوهش با توجه به بررسی چند پرونده مهم در خصوص حق بر آب در دادگاه حقوق بشر اروپایی به این نتیجه می رسد که با تفسیر موسع و تفسیر پویا و تکاملی از ماده ۶ و ماده ۸ کنوانسیون اروپایی و قطعنامه های حقوق بشری، حق بر آب سالم را به رسمیت می شناسد. حق برآب سالم به عنوان یک تعهد دولت برای اطمینان از چنین دسترسی به شیوه ای غیر تبعیض آمیز است.

کلیدواژه ها:

حق برآب ، دادگاه اروپایی ، حقوق بشر ، رویه قضایی