ارزیابی کارائی پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت پساب شبیه سازی شده نورد گرم کارخانه فولاد

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 161

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWAI-16-1_007

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1402

چکیده مقاله:

تصفیه پساب صنایع فولاد به عنوان یکی از مهم ترین صنایع و از طرفی پر مصرف ترین صنایع از نظر آب به خصوص به منظور استفاده مجدد از پساب مورد توجه است. یکی از مهم ترین و جدیدترین روش ها جهت تصفیه پساب صنعتی، روش انعقاد و لخته سازی است که می توان در آن راندمان فرآیند را با کنترل عوامل مختلفی نظیر دما، pH و زمان ماند و غلظت منعقدکننده، تا حد زیادی افزایش داد. در این مطالعه کارائی پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت پساب شبیه سازی شده نورد گرم کارخانه فولادسازی در حضور متغیرهای مستقل pH، زمان همزدن، دما، غلظت روغن و مواد جامد معلق ارزیابی شده است. آزمایشات انجام شده توسط نرم افزار Design expert ۸ انجام شد. جهت طراحی آزمایش ها از روش طراحی مرکب مرکزی که متداول ترین نوع طراحی در روش رویه پاسخ است، استفاده شد. نتایج نشان داد افزایش ماده منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید تا حدود ۵ میلی گرم در لیتر، باعث افزایش راندمان حذف کدورت و در نتیجه کاهش مقدار کدورت به مقادیر کمتر از NTU ۲۰ که استاندارد کدورت آب مورد استفاده در فرآیند نورد می باشد، می گردد. افزایش دما نیز از دمای ۲۷ تا ۵۵ درجه تغییر اندکی در بهبود راندمان حذف کدورت داشته است. با توجه به نتایج طراحی آزمایش، مقادیر بهینه برای بدست آوردن بهترین راندمان حذف کدورت از پساب مورد مطالعه (۵۱ تا ۶۲ درصد) در صورتی است که دوز پلی آلومینیوم کلراید ۱ میلی گرم بر لیتر، مقدار مواد جامد معلق ۱۵۰۰ میلی گرم بر لیتر و زمان همزدن ۳۰ ثانیه باشد. این نتایج نشان داد pH، دما و مقدار روغن پارامترهای با اثرگذاری پایین تری می باشند. در مجموع نتایج مطالعه حاضر بیانگر این است که اگر پلی آلومینیوم کلراید در یک غلظت بهینه به پساب اضافه گردد توانایی خوبی در حذف کدورت پساب دارد.

نویسندگان

محسن حبیبی

دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست، گروه محیط زیست، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

محسن نوروزی مبارکه

گروه محیط زیست، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

عاطفه چمنی

گروه محیط زیست، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

لقمان چواه عبداله

گروه مهندسی شیمی و محیط زیست، دانشکده مهندسی، دانشگاه یو پی ام، مالزی