بهبود عملکرد دانش آموزان ابتدایی با رویکرد یادگیری مداوم

این باور رایج وجود دارد که فعالیت های آموزشی اجباری ممکن است برای تامین اطلاعات و مهارت های لازم که فرد در تمام طول عمر به آن نیاز دارد کافی نباشد و آموزش باید در طول زندگی ادامه یابد. در جامعه اطلاعاتی، قضاوت و درک معلمان از دانش آموزان تغییر کرده است. از این زمان به بعد، معلمان باید بر روی نقاطی که دانش آموزان عملکرد بهتر یا موفقیت آمیزی دارند، تمرکز کنند، اما نه بر روی نقص آنها. هنگامی که دانش آموزان از دپارتمان هایی که به سرعت در حال تغییر هستند فارغ التحصیل می شوند، مجبورند خود را عمدتا از طریق حفظ یادگیری مادام العمر به روز کنند. علاوه بر این، زمانی که این نگرش را در سال های تحصیلی خود ایجاد کردند، انتظار می رود که وقتی معلم شدند، این نگرش را به دانش آموزان خود منتقل کنند. این مقاله به بررسی تفاوت های اصلی میان مبانی اصول آموزشی در قرن بیستم و اصول یادگیری مستمر و دائمی در قرن حاضر می باشد.

کلیدواژه ها:

تقویت دانش ، یادگیری مادام العمر ، یادگیری مستمر ، مدارس ، دانش آموزان ، آموزگاران