مروری بر بایسته های یادگیری خودراهبر برای محصلین ابتدایی

ازآن جایی که آموزش و پرورش در شکل دهی سرمایه انسانی و اجتماعی نقش تعیین کننده ای داشته و انتظار می رود نسل امروز را برای زندگی در مشاغل ایده آل و مورد نیاز جامعه فردا آماده سازد و با توجه به اهمیت نحوه یادگیری به صورت مشارکتی و خودراهبری، آگاه بودن از وضعیت و ماهیت دانش علمی، چگونگی خلق آن و وابستگی به آن نه تنها برای دانشمندان بلکه برای همه ما بخش عمده ای از آموزش را تشکیل می دهد. یادگیری مشارکتی و خودراهبری دانش آموزان و انواع روش های بکارگرفته شده در این شیوه ها، ضمن بهبود بخشیدن به یادگیری فراگیران، نتایج و پیامدهای مثبت دیگری چون بهبود روابط میان دانش آموزان، پیشرفت تحصیلی، آینده شغلی ایده آل، افزایش خود باوری دانش آموزان، ایجاد انگیزه برای مشارکت در فعالیت های گروهی و ... را نیز در پی داشته است، در این شیوه فراگیران در گروه های چند نفره با مشارکت همدیگر به یادگیری پرداخته و در صورت دستیابی به معیارهای قابل قبولی از یادگیری و پیشرفت، به پاداش های تیمی و دیگر گواهینامه ها نایل می شوند. با توجه به موارد ذکر شده در این پژوهش به بررسی بایسته های یادگیری خودراهبری برای محصلین ابتدایی پرداخته و از روش توصیفی-تحلیلی بهره گرفته است.

کلیدواژه ها:

آموزش خودراهبری ، یادگیری مشارکتی ، دانش آموز ، جایگاه اجتماعی ، محصلین ابتدایی