بررسی تظاهرات بالینی، شیرخواران ۲تا۱۸ ماه با احتمال آلرژی به پروتئین شیرگاو ، روش های متداول در درمان و میزان پاسخ به درمان

مقدمه:حساسیت به پروتئین شیرگاوی بدون درمان باعث ایجاد مشکلاتی از جمله عدم رشد کافی در قد و وزن کودکان شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه ۴ نوع رژیم درمانی در حساسیت به پروتئین شیر گاو انجام شد.روش بررسی : در این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری تمام شماری از ۵۰ شیرخوار مبتلا به تشخص حساسیت به پروتئین شیر گاوی که به درمانگاه اطفال مراجعه کرده اند بوده است .میزان پاسخ به رژیم های درمانی شامل حذف لبنیات از رژیم غذایی مادر فرمولای نیمه هیدرولیز شده،فرمولای کاملا هیدرولیز شده و فرمولا بر پایه آمینو اسید در کودکان مورد ارزیابی قرار گرفت. ابزار ردآوری یک چک لیست بر اساس بررسی متون و تحت نظر یک نفر فوق تخصص گوارش اطفال تهیه و تجزیه و تحلیل در نرم افزار spss۱۹ انجام شد.نتایج: در این بررسی شایعترین یافته های مراجعه به پزشک مربوط به خونریزی گوارشی ۳۱(۶۸ درصد)،درماتیت۱۴ (۲۸ درصد) بود. میزان پاسخ به درمان های مختلف به ترتیب برای حذف لبنیات از رژیم مادر۶ (۱۲درصد) ، فرمولای نیمه هیدرولیز شده۲ (۴درصد)،فرمولای کاملا هیدرولیز شده۸( ۱۴درصد)و فرمولای برپایه آمینو اسید۳۴ (۶۸ درصد)بود.نتیجه گیری: شایعترین یافته در شیرخواران مبتلا به آلرژی به پروتئین شیر گاو مراجعه کننده به درمانگاه فوق تخصصی گوارش کودکان خونریزی گوارشی بود و بهترین پاسخ های درمانی به فرمولا بر پایه اسید آمینه بوده است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: آلرژی ، پروتئین شیر گاوی ، درمان