رابطه راهبردهای تدریس معلمان ابتدایی و نقاط قوت آنان در هوش های چندگانه

هدف مقاله حاضر بررسی رابطه بین سبک های تدریس و انواع هوش چندگانه معلمان مدارس ابتدایی می باشد. مطالعه مشتمل بر ۲۴۵ نفر، ۱۶۴ معلم مدرسه ابتدایی ناحیه ۱و ۸۱ معلم مدرسه ابتدایی از ناحیه ۲ می باشد. در مطالعه حاضر، از "مقیاس سبک های تدریس" مطرح شده توسط سرین، بولوت سرین و سرین (۲۰۰۵) و "پرسشنامه هوش چندگانه" مطرح شده توسط سابان (۲۰۰۲) به ترتیب برای نشان دادن سبک های تدریس و هوش های چندگانه معلمان استفاده گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون t و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد زمانی که روابط بین نقاط قوت آنان در هوش های چندگانه و اجزای فرعی سبک های تدریس آنان مانند: شجاعت، الگو بودن، و برنامه ریزی لحاظ گردید تفاوت آماری معنی داری بین معلمان ابتدایی شاغل در ازمیر و لفکوزا وجود داشت. بین جنسیت و برنامه ریزی نیز تفاوت معنی داری وجود داشت اما بین انواع هوش چندگانه و سایر اجزاء فرعی سبک های تدریس هیچ تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتایج آزمون t در ضریب رگرسیون نشان داد که متغیرهایی مانند: هوش فضایی / بصری، هوش طبیعت گرا، و هوش بین فردی نقش پیش بینی کننده ای را در راهبردهای تدریس ایفا می نمایند