مطالعه و تحقیق بر روی جایگاه و نقش و اهمیت آموزش ابتدایی در آموزش و پرورش

در کشور ما ایران آموزش ابتدایی فرایندی است به مدت پنج سال که کودک از ۷ سالگی وارد این مقطع می شود و بدنبال شکل گیری هوشش و شخصیتش و رشد روحی و جسمی اش مراحل پنج ساله را طی می کند. زیربنای توسعه هرکشوری از طریق آموزش وپرورش آن کشور نهاده می شود که ستون های اصلی آن را باید در آموزش ابتدایی جست وجو کرد. این اهمیت به اندازه ای است که بی توجهی به آن، آثار زیانباری را در ابعاد مختلف بر پیکره پیشرفت و تعالی هر سرزمینی بر جای می گذارد. آموزش ابتدایی به سبب زیربنایی و پایه ای بودن، نقشی مبنایی در تعلیم و تربیت و به تبع آن در زندگی انسان برعهده دارد، به طوری که یک جزو اصلی زندگی در دنیای امروز محسوب می شود و درطی قرن های گذر عمر آموزش وپرورش، این ضرورت بیشتر شده و بر مبنایی بودن آن تاکید شده است. دوره ابتدایی یکی از دوره های با اهمیت در نظام های آموزش وپرورش است، چراکه زمینه و شرایط شکل گیری شخصیت و رشد همه جانبه افراد در این دوره فراهم می شود. به اعتقاد برخی از صاحبنظران، این دوره مناسب ترین فرصت برای تحصیل و یادگیری است و سرآغاز رشد استعدادهای کودک است.» «چنانچه کودکان در این سنین مهارت های لازم را نیاموزند، فرصت جبران آن در مراحل بعدی رشد وجود نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه:جایگاه ، نقش ، آموزش ، ابتدایی ، آموزش و پرورش