مطالعه عددی اثر چیدمان تولیدکننده های ورتکس بر مشخصه های آیرودینامیکی خودرو

وسایل نقلیه زمینی در دسته بندی اجسام بلوکه کننده جریان قرار می گیرند. هنگامی که یک وسیله نقلیه رو به جلو حرکت می کند حرکت هوا در اطراف آن گرادیان فشار تولید می کند که در طول بدنه متغیر است. این مسئله می تواند منجر به جدایش و پیدایش ناحیه برخاستگی آشفته در قسمت عقب خودرو گردد. مطالعه حاضر اثرات آیرودینامیکی تولیدکننده های ورتکس و تغییر چیدمان آن ها را در حالت های مختلف ۶ و ۱۵ عددی هرکدام با آرایش های خطی، مستطیلی و مثلثی بر روی قسمت پشتی یک مدل خودرو به صورت عددی بررسی می کند. برای تحلیل تغییرات ضرایب پسا و برآی حاصل از آرایش های مختلف تولیدکننده های ورتکس از روش معادلات متوسط گیری شده رینولدز و مدل های مغشوش استفاده شده است. نتایج نشان می دهند بهترین حالت برای کاهش نیروی پسا مربوط به حالت ۶ تولیدکننده ورتکس با آرایش خطی و مثلثی است که ضریب پسای آیرودینامیکی را نسبت به مدل خودرو بدون تولیدکننده ورتکس به میزان ۲% کاهش می دهد. بهترین حالت برای بهبود نیروی پایین بر به منظور افزایش پایداری خودرو نیز مربوط به چیدمان ۱۵ تولیدکننده ورتکس با آرایش مستطیلی می باشد که ضریب برآی آیرودینامیکی را در مقایسه با مدل خودرو بدون تولیدکننده ورتکس به میزان۲۳/۱% کاهش می دهد. همچنین با افزایش تعداد تولیدکننده های ورتکس از ۶ به ۱۵ عدد، ضرایب پسا به صورت کلی افزایش می یابند.

کلیدواژه ها:

لایه مرزی ، جدایش ، ضریب پسا ، ضریب برآ ، تولیدکننده ورتکس