روش تدریس ایفای نقش و تاثیر آن بر میزان یادگیری دانش آموز

یکی از روش هایی که در فعالیتهای یاد دادن و یاد گرفتن به کار می رود، روش ایفای نقش یا وانمود سازی است. این روش علاوه بر این که یادگیری کودکان و نوجوانان را عمیق و پر بار می کند. بسیار دلکش و ذوق آفرین نیز هست. روش وانمود سازی از زندگی واقعی انسان ها، به ویژه زندگی شعف انگییز کودکان و نوجوانان گرفته شده است. همه دوست دارند در قالب شخصیت های دیگر در آیند و به بازی نقش بپردازند. انسان ها در زندگی روز مره خود همواره از شخصیت هایی که دوست دارند یا از آنها خوششان می آید تقلید می کنند و می کوشند رفتار و منش آنها را به خود نسبت دهند، یا آرزو می کنند کاش می توانستند همچون آنان باشند. گاه آنان از روی تفریح یا طنز رفتار و کردار کسانی را تقلید می کنند که سبب خنده و شادمانی اطرافیان می شود. هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل و بررسی شیوه های روش تدریس ایفای نقش می باشد. ابتدا به تعریفی از ایفای نقش و مراحل آن ،سپس به ذکر معایب و مزایای این روش پرداخته شد.