اثربخشی آموزش مقابله با استرس واضطراب امتحان دانش آموزان تیزهوش

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش مقابله با استرس بر استرس ادراک شده و اضطراب امتحان دانش آموزان تیزهوش می باشد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی است که به صورت طرح (پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان تیز هوش مقطع دبیرستانی شهرگیلان تشکیل دادند؛ که به گزارش آموزش و پرورش شهر گیلان ۲۰۰ نفر برآورد شده است. در این پژوهش ۳۴ نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. و در دو گروه آزمایش (۱۷N=) و کنترل (۱۷N=) به صورت تصادفی گمارده شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های اضطراب امتحان (اسپیل برگر) و استرس ادراک شده (میمورا و گریفث)استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج از روش آماری واریانس چند متغیره (MANCOVA) استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد که آموزش مقابله با استرس بر استرس ادراک شده و اضطراب امتحان دانش آموزان تیزهوش تاثیر معنی داری دارد. به عبارتی دیگر می توان نتیجه گرفت که استرس بر استرس ادراک شده و اضطراب امتحان در گروه آزمایش تعدیل یافت، لذا از آموزش مقابله با استرس به عنوان یک روش موثر بر کاهش استرس و اضطراب استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

مقابله با استرس ، استرس ادراک شده ، اضطراب امتحان ، تیزهوش