مقایسه دانش آموزان پسر موفق و ناموفق از نظر پیشرفت تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

هدف این پژوهش مقایسه دانش آموزان پسر موفق و ناموفق از نظر عملکرد تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ می باشد که از این جامعه آماری نمونه ای متشکل از ۱۲۰ نفر (شامل ۶۰ دانش آموز موفق و ۶۰ دانش آموز شکست خورده) به روش گزینش انتخاب شدند. نمونه گیری تصادفی یک مرحله ای برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودآگاهی نوجوان هارتر (SPPAQ) و پرسشنامه راهبردهای یادگیری پینتریچ و دی گروت استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین دانش آموزان پسر موفق و ناموفق از نظر توانایی تحصیلی، شایستگی اجتماعی، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و راهبردهای یادگیری شناختی تفاوت معناداری وجود دارد. عملکرد تحصیلی بالاتر از دانشجویان پسری بود که موفق نشدند. علاوه بر این، بین دانش آموزان پسر موفق و ناموفق از نظر شایستگی اجتماعی تفاوت وجود دارد. همچنین میزان استفاده از راهبردهای یادگیری در بین دانش آموزان موفق بیشتر از دانش آموزان ناموفق بود.