مقایسه ی دانش آموزان پسر موفق و ناموفق ابتدایی از لحاظ رضایت از تحصیل و هدف های پیشرفت شادگان

هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی دانش آموزان پسر موفق و ناموفق ابتدایی از لحاظ رضایت از تحصیل، ادراک شایستگی و هدف های پیشرفت در شهر شادگان بود. جامعه آماری این مطالعه را تمام دانش آموزان پسر ابتدایی شهر شادگان بود که در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ به تحصیل اشتغال داشتند. از این جامعه آماری، نمونه ای به تعداد ۱۸۰ نفر (شامل ۹۰ نفر دانش آموز موفق و ۹۰ نفر دانش آموز ناموفق) است که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه رضایت از تحصیل احمدی (ASS) و پرسشنامه هدف های پیشرفت میگلی و همکاران (PALS) و معدل کل (دو نیمسال) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری (MANOA) نشان داد که بین دانش آموزان پسر موفق و ناموفق از لحاظ رضایت از تحصیل، هدف های تبحری، عملکردگرا و عملکردگریز تفاوت معنی دار وجود دارد. به علاوه، دانش آموزان ناموفق در مقایسه با دانش آموزان موفق از لحاظ رضایت از تحصیل، هدف های تبحری به جز در هدف عملکردگریز، در سطح پایین تری قرار داشتند